- نعت خوان(گُ ذَ)
مدیحه خوان. ثناگوی
معنی نعت خوان - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان گرکن بخش فلاورجان شهرستان اصفهان، واقع در 9هزارگزی جنوب گرکن و یک هزارگزی راه عمومی گرکن. ناحیه ای است واقع در جلگه و معتدل که دارای 514 تن سکنه است. از زاینده رود مشروب میشود. محصولاتش غلات، برنج، صیفی وپنبه است. اهالی به کشاورزی و گله داری گذران میکنند. از صنایع دستی زنان جاجیم و گلیم و کرباس بافی است. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10)
(نَ وَ)
لغت نامه دهخدا
نعمت خواره. نعمت خور. روزی خورنده. رجوع به نعمت خواره شود:
حق نعمت شناختن در کار
نعمت افزون دهد به نعمت خوار.
نظامی
حق نعمت شناختن در کار
نعمت افزون دهد به نعمت خوار.
نظامی
(دُنْ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
قاری. قرآن خوان:
موسیجه و قمری چو مقریانند
بر سروبنان هر یکی نبی خوان.
(منسوب به خسروانی)
موسیجه و قمری چو مقریانند
بر سروبنان هر یکی نبی خوان.
(منسوب به خسروانی)
(حَ رَ خوَرْ / خُرْ)
لغت نامه دهخدا
خوانندۀ گیت. آنکه گیت خواند. مطرب. سرودخوان. (از بهار عجم) (آنندراج) (ناظم الاطباء) :
گیت خوانت زهره، قوال ومگس رانت زحل
آبدارت ابر نیسان و خواصت آفتاب.
محمد عرفی (از بهار عجم ذیل کلمه خواص)
گیت خوانت زهره، قوال ومگس رانت زحل
آبدارت ابر نیسان و خواصت آفتاب.
محمد عرفی (از بهار عجم ذیل کلمه خواص)
(دَ خوا / خا)
لغت نامه دهخدا
سفره و دستار خوان. پیش انداز. دستار خوان. (از برهان) (از آنندراج) :
در سرای ملوک دست نیاز
سنت نان و دست خوان برداشت.
کمال الدین اسماعیل (از جهانگیری).
و رجوع به دستار و سفره شود، پیشگیر. سینه بند. (ناظم الاطباء)
در سرای ملوک دست نیاز
سنت نان و دست خوان برداشت.
کمال الدین اسماعیل (از جهانگیری).
و رجوع به دستار و سفره شود، پیشگیر. سینه بند. (ناظم الاطباء)
(گَ)
لغت نامه دهخدا
که نسک خواند. که اوستا خواند. زردشتی:
چه مایه زاهد پرهیزگار صومعگی
که نسک خوان شد از عشقش و ایارده گوی.
خسروانی
چه مایه زاهد پرهیزگار صومعگی
که نسک خوان شد از عشقش و ایارده گوی.
خسروانی
اوستاخوان: چه مایه زاهد (و) پرهیزگارصومعگی که نسک خوان شدبرعشقش وایارده گوی. (خسروانی مزدیسنا. 90)
((~. خا))
فرهنگ فارسی معین
هفت دشواری و کار سخت برای رستم به هنگام نجات کیکاوس وقتی که در مازندران دربند بود، هفت دشواری و کار سخت برای اسفندیار در جنگ با ارجاسب، کنایه از دشواری های سخت و زیاد